اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) وضعیتی است که باعث می شود فرد علائم مختلفی داشته باشد که ممکن است شامل رفتار تکانشی، بیش فعالی و مشکل در توجه باشد.
این اختلال می تواند اثرات قابل توجهی بر زندگی بزرگسالی داشته باشد. به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی ممکن است تصور ضعیفی از خود داشته باشد و در حفظ یک رابطه یا شغل پایدار مشکل داشته باشد.
تحقیقات نشان می دهد که حدود 40 درصد از مردان و زنان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) مشکلات جنسی دارند اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای مدیریت مشکلاتی که دارید انجام دهید.
مسائل جنسی مرتبط با اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
برخی از مشکلات جنسی رایج وجود دارد که ممکن است برای افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) رخ دهد. آن ها عبارتند از:
1- مشکل در توجه در هنگام صمیمیت
عدم تمرکز یکی از شناخته شده ترین علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی است. بنابراین ممکن است هنگام داشتن رابطه جنسی، زمانی که در آغوش می‌گیرید یا در وسط معاشقه، ذهنتان سرگردان باشد. ممکن است شریك زندگی شما فکر کنند که شما به او علاقه ندارید. و در برخی موارد، عدم تمرکز می تواند رسیدن به ارگاسم را دشوارتر کند.
2- میل جنسی کم یا زیاد
اگر اختلال نقص توجه و بیش فعالی دارید، ممکن است میل جنسی بالایی داشته باشید. تحریک جنسی اندورفین را آزاد می کند و انتقال دهنده های عصبی مغز را بسیج می کند. این احساس آرامش می دهد که بیقراری اغلب ناشی از اختلال نقص توجه و بیش فعالی را کاهش می دهد.
ممکن است مکرراً به رابطه جنسی فکر کنید یا برای آن اقدامی انجام دهید. همچنین ممکن است به طور منظم به تماشای فیلم های پورنوگرافی بپردازید. از سوی دیگر، برخی از داروهایی که اختلال نقص توجه و بیش فعالی را درمان می کنند می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند.
داروهای ضد افسردگی، که گاهی اوقات اختلال نقص توجه و بیش فعالی را درمان می کنند، به احتمال زیاد میل جنسی شما را کاهش می دهند.
3- تغییرات ناگهانی در خلق و خوی یا خواسته های شما
نوسانات خلقی در افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی رایج است. افراد مبتلا به این اختلال می توانند بیش از حد حساس باشند. این بدان معناست که احساساتی مانند لمس، که ممکن است برای فرد دیگری طبیعی باشد، برای فرد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی بسیار شدید است.
حساسیت بیش از حد و تغییرات خلقی می تواند بر میل جنسی شما و نحوه تعامل شما با شریك زندگی شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، ممکن است در یک نقطه از یک عمل جنسی خاص خوشتان بیاید، سپس تصمیم بگیرید که دیگر آن را دوست ندارید.
ممکن است یک روز احساس در آغوش گرفتن یا لمس کردن داشته باشید، اما روز دیگر نه. و اعمال جنسی که ممکن است برای شریک زندگی شما احساس خوبی داشته باشد، می تواند برای شما آزاردهنده یا ناراحت کننده باشد.
4- تمایل به رفتارهای جنسی پرخطر
افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی اغلب سطوح پایین تری از مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی دارند. سطوح پایین انتقال دهنده های عصبی ممکن است شما را بیشتر در معرض تندخو بودن و ریسک کردن قرار دهد، مانند داشتن رابطه جنسی محافظت نشده. همه افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی رفتارهای پرخطری ندارند. اما مهم است که بدانید در برخی مواقع، ممکن است بخواهید اعمال جنسی خاصی را انجام دهید که ممکن است ایمن یا سالم نباشند.
5- عصبانیت و تنهایی
این موارد باعث می شود کمتر به رابطه جنسی یا روابط عاشقانه علاقه مند باشید. اختلال نقص توجه و بیش فعالی می تواند باعث شود شما احساس عصبانیت یا تنهایی کنید. این احساسات ممکن است تخلیه شوند و علاقه شما را به رابطه جنسی کاهش دهند.
علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی همچنین می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در رابطه شود که لذت بردن از صمیمیت را برای شما و شریک زندگیتان دشوارتر می کند. برای مثال، نوسانات خلقی ممکن است شما را مستعد مشاجره کند. یا ممکن است در حین مکالمات یا مشاجره ها از منطقه خارج شوید. این می تواند باعث شود شریک زندگی شما احساس کند که او را نادیده می گیرید.
گزینه های درمانی برای غلبه بر چالش های جنسی چیست؟
راه هایی وجود دارد که می توانید علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی خود را مدیریت کنید. این می تواند شانس داشتن روابط جنسی سالم و با ارزش را افزایش دهد.
1- موقعیت های جدید
امتحان کردن موقعیت ها، مکان ها و تکنیک های جدید می تواند باعث کاهش خستگی در اتاق خواب شود. راه‌هایی را برای ایجاد تنوع قبل از رابطه جنسی مورد بحث قرار دهید تا اطمینان حاصل کنید که هر دو طرف راحت هستند.
2- برقراری ارتباط و سازش
بحث کنید که چگونه اختلال نقص توجه و بیش فعالی شما ممکن است بر صمیمیت و بیان جنسی شما تأثیر بگذارد. اگر شریک زندگی شما اختلال نقص توجه و بیش فعالی دارد، به نیازهای او توجه کنید. به عنوان مثال، چراغ ها را خاموش کنید و اگر به نور یا بوهای تند حساس هستند از لوسیون یا عطر استفاده نکنید.
3- از کمک گرفتن از یک متخصص سلامت جنسی واجد شرایط نترسید
بسیاری از زوج‌هایی که با اختلال نقص توجه و بیش فعالی کنار می‌آیند، از مشاوره و رابطه جنسی زوجین سود می‌برند.
4- اولویت بندی کنید
روی بودن در لحظه کار کنید. از شر حواس پرتی خلاص شوید و سعی کنید تمرینات آرامش بخش مانند یوگا یا مدیتیشن را با هم انجام دهید. برای رابطه جنسی قرار بگذارید و به آنها متعهد شوید. اولویت قرار دادن رابطه جنسی باعث می شود که شما منحرف نشوید.
5- داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید
اکثر داروهای اختلال نقص توجه و بیش فعالی به میل جنسی شما آسیبی نمی رساند. برعکس این موضوع صادق است: آنها به شما کمک می کنند تمرکز کنید، که می تواند به شما کمک کند از رابطه جنسی لذت ببرید.
این داروها همچنین به کنترل رفتارهای پرخطر کمک می کنند، که می تواند به شما کمک کند سالم بمانید. برخی از افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی متوجه می شوند که داشتن رابطه جنسی نزدیک به زمان مصرف داروهای خود به آنها کمک می کند در طول صمیمیت تمرکز خود را حفظ کنند.
6- در مورد داروهای خود با پزشک خود صحبت کنید
اگر مشکلات جنسی دارید و فکر می کنید داروهای شما مقصر هستند، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. آنها ممکن است به شما کمک کنند تا تغییراتی ایجاد کنید که احساس بهتری داشته باشید. به عنوان مثال، تعویض داروهای ضد افسردگی ممکن است به افزایش میل جنسی کم کمک کند.
7- ورزش
فعال ماندن می تواند به شما کمک کند تمرکز کنید و سطح انتقال دهنده های عصبی را افزایش دهید. این می تواند به شما کمک کند از صمیمیت بیشتر لذت ببرید و ممکن است کمتر درگیر رفتارهای جنسی پرخطر باشید.
افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی و شرکای آنها هنوز هم می توانند زندگی جنسی رضایت بخشی داشته باشند. اگر شما یا شریک زندگی تان اختلال نقص توجه و بیش فعالی دارید و احساس می کنید که بر زندگی جنسی شما تأثیر منفی می گذارد، ممکن است از صحبت با یک درمانگر/مشاور جنسی، یک متخصص پزشکی جنسی مورد اعتماد در مورد این موضوع بهره مند شوید.
