مانند هر چیز دیگری که در طبیعت وجود دارد، آلت تناسلی شما نیز در طول زندگی خود دچار یک سری تغییرات می شود. هر مرحله بیشتر توسط سطح تستوسترون شما کنترل می شود. اکثر این تغییرات طبیعی هستند و نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. در بسیاری از موارد، آلت تناسلی به دلیل شرایطی که بر بقیه بدن شما تأثیر می گذارد، تغییر می کند، مانند کاهش گردش خون، تغییرات هورمونی، تغییرات در ماهیت پوست و عوامل دیگر.
اما علائمی وجود دارد که می تواند عملکرد جنسی و ادراری آلت تناسلی را تا حدی تحت تاثیر قرار دهد که ارزیابی پزشکی لازم باشد. دانستن اینکه چه چیزی باید انتظار داشته باشید مفید است تا غافلگیر نشوید یا بیش از حد نگران نشوید تعدادی از مشکلات مربوط به سن را می توان درمان کرد، در حالی که می توان از برخی دیگر جلوگیری کرد یا به تعویق انداخت.
در جایی بین سنین 9 تا 15 سالگی، غده هیپوفیز هورمون هایی ترشح می کند که به بدن شما می گویند که شروع به تولید تستوسترون کند. بلوغ شروع می شود و تغییراتی را به همراه دارد. بیضه (بیضه ها)، کیسه بیضه، آلت تناسلی و موهای ناحیه تناسلی شروع به رشد می کنند. سطح تستوسترون در اواخر نوجوانی تا اوایل 20 سالگی به اوج خود می رسد. میزان تستوسترون در بدن شما ممکن است در اواخر دهه 20 تا 40 سالگی کمی کاهش یابد، اما این تغییر حداقل است.
بعد از 40 سالگی، سطح تستسترون بدن شما ممکن است فقط مقدار کمی کاهش یابد. اما بدن شما به آرامی شروع به ساخت پروتئین بیشتری به نام گلوبولین اتصال به هورمون جنسی (SHBG) می کند. این به تستوسترون در خون شما می چسبد و مقدار تستسترون را که بدن برای استفاده در دسترس است کاهش می دهد.
تغییرات بدن در پیری
با کاهش سطح تستوسترون، تغییرات دیگری را در بدن خود مشاهده خواهید کرد:
1- موهای ناحیه تناسلی
مانند موهای قسمت های دیگر بدن، نازک شده و ممکن است خاکستری شود. درست مانند موهای روی سر، سلول های رنگدانه داخل هر فولیکول موی شرمگاهی ماده شیمیایی به نام ملانین تولید می کنند که به موهای شما رنگ می دهد، بلوند، قهوه ای یا سیاه. با افزایش سن، سلول های رنگدانه می میرند، تولید ملانین کند می شود و موهای ناحیه تناسلی شما خاکستری یا سفید می شوند. سفید شدن موها در 35 یا 65 سالگی بستگی زیادی به ژن هایی دارد که از والدین خود به ارث برده اید.
2- اندازه آلت تناسلی
ممکن است متوجه شوید که آلت تناسلی شما به اندازه قبل بزرگ به نظر نمی رسد. درواقع، اندازه واقعی احتمالاً اصلاً تغییر نکرده است. اما اگر چربی بیشتری در استخوان شرمگاهی درست بالای آلت تناسلی خود داشته باشید، آن ناحیه می تواند آویزان شود و آن را کوچکتر نشان دهد.
3- شکل آلت تناسلی
برای تعداد کمی از مردان، ممکن است با افزایش سن، آلت تناسلی منحنی شود. این می تواند طول، دور و عملکرد آن را تحت تاثیر قرار دهد. این عارضه که بیماری پیرونی نامیده می شود، در اثر ضربه فیزیکی ایجاد می شود. این عارضه اغلب با جراحی یا با دارو درمان می شود.
4- بیضه ها
اندام های کوچک داخل کیسه بیضه شما بیشتر برای ساختن اسپرم وجود دارند. با کاهش سطح تستوسترون، تولید اسپرم کند می شود و آنها کوچک می شوند. اگر درمان جایگزینی هورمونی انجام دهید، غده هیپوفیز ارسال سیگنال به بیضه های شما برای تولید تستوسترون را متوقف می کند و آنها بیشتر کوچک می شوند.
5- کیسه بیضه
وظیفه این قسمت مدیریت دمای بیضه هاست. این ناحیه، پوشیده از ماهیچه های صاف است که منقبض و شل می شود تا بیضه های شما را به بدن شما نزدیک کند تا آنها را گرم نگه دارد یا اجازه دهد آنها خنک شوند. با بالا رفتن سن، ماهیچه ها به خوبی کار نمی کنند و کیسه بیضه شما در وضعیت شل می ماند. اگر این شرایط را با کاهش طبیعی خاصیت ارتجاعی پوست خود ترکیب کنید، افتادگی بدتر می شود.
اگر بالای 40 سال دارید، هیدروسل نیز می تواند باعث افتادگی کیسه بیضه شما شود. هیدروسل کیسه ای پر از مایع در اطراف بیضه است که موجب ورم در کیسه بیضه میشود. هیدروسل در نوزادان شایع است ولی معمولا در طول سال اول زندگی بدون هیچ درمانی از بین می رود و در پسران بزرگتر و مردان بالغ می تواند به علت التهاب یا آسیب درون اسکروتوم (کیسه ی بیضه) ایجاد شود. بنا بر مشاهدات انجام گرفته تا کنون، تقریباً ۱۰ درصد از آقایان با کیسه های هیدروسل متولد می شوند، با این حال این کیسه ها می توانند مردان را در هر سنی تحت تاثیر قرار بدهند.
هیدروسل معمولا دردناک نیست و ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشد. با این حال، اگر شما تورم اسکروتوم دارید برای رد کردن سایر عللی که میتواند موجب تورم کیسه ی بیضه شود به پزشک خود مراجعه کنید. هیدروسل مشکلی در قدرت باروری آقایان هم ایجاد نمیکند و تنها در حالتی که خیلی بزرگ باشد ممکن است مشکلاتی در این زمینه پدید آورد.
همان طور که ذکر شد هیدروسل ها به طور کلی تهدیدی برای بیضه ها محسوب نخواهند شد. علاوه بر این، این کیسه ها معمولاً بدون درد هستند و به صورت خود به خودی و بدون هیچگونه درمانی ناپدید می شوند. با این حال در صورتی که در نواحی بیضه ها تورم احساس می کنید، بهتر است فوراً به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا دلیل این امر را پیدا کنید. زیرا این مسئله ممکن است در اثر سرطان بیضه به وجود بیاید.
6- عملکرد آلت تناسلی
با افزایش سن، اعصاب آلت تناسلی کمتر حساس می شوند. این می تواند منجر به ایجاد مشکل در برانگیختگی و ارگاسم شود. با کاهش سطح تستوسترون، احتمال اختلال نعوظ بیشتر می شود. ممکن است سفتی خود را از دست بدهید، اما این لزوما به این معنی نیست كه توانایی برقراری رابطه جنسی را به كلی از دست بدهید.
آلت تناسلی شما به طور طبیعی با افزایش سن احساس خود را از دست می دهد. بنابراین ممکن است برای برانگیختگی و رسیدن به ارگاسم به زمان و تحریک بیشتری نیاز باشد. اگر مشکل در زندگی جنسی شما اختلال ایجاد می کند ، در مورد درمان های احتمالی با یك روان شناس حیطه سلامت جنسی صحبت کنید. (مطالعه بیشتر: سکس تراپی چیست و سکس تراپیست کیست)
7- تغییر رنگ یا زخم در آلت تناسلی
رسوبات چربی می توانند با افزایش سن در داخل دیواره رگ های خونی شما جمع شوند و میزان خونی که در آنها جریان می یابد را محدود کنند. خون چیزی است که می تواند رنگ صورتی به نوک آلت تناسلی بدهد. با کاهش جریان خون، سر آلت تناسلی به رنگ روشن تری در می آید. به ندرت تغییر رنگ آلت تناسلی نشانه سرطان است. اگر علائم دیگری مانند برآمدگی یا زخم در آلت تناسلی خود نیز دارید، به پزشک مراجعه کنید.
8- تغییر در عملکرد ادرار
با افزایش سن، پروستات در حال رشد می تواند به مثانه و مجرای ادرار فشار بیاورد. ممکن است مجبور شوید مکرر ادرار کنید، اما متوجه جریان ضعیف تر با ادرار کمتری در هنگام ادرار کنید.
درد شدید و مزمن در آلت تناسلی شما می تواند نشان دهنده مشکلی باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. اگر در هنگام ادرار درد ایجاد شود، علت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عفونت
- سنگ کلیه یا مثانه
- بیماری مقاربتی
9- علائم فیزیکی
شرایط پزشکی که آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد ممکن است با افزایش سن شایع تر شود. ممکن است هنگام ادرار کردن یا هنگام نعوظ درد داشته باشید که هر دو ممکن است به دلیل تعدادی از شرایط پزشکی مزمن یا موقت ایجاد شوند.
ضایعات یا بثورات روی آلت تناسلی می تواند نشانه عفونت یا سایر نگرانی های سلامتی باشد. به همین ترتیب، ظهور لکه های تیره روی آلت تناسلی می تواند ملانوز آلت تناسلی بی ضرر یا در موارد نادرتر، نشانه های سرطان آلت تناسلی باشد.
10- سرطان پروستات
این شایع ترین سرطان در مردان غیر از سرطان پوست است. در صورت عدم درمان، سرطان پروستات می تواند تغییراتی در موارد زیر ایجاد کند::
- ظاهر آلت تناسلی
- ادرار کردن
- عملکرد جنسی
وقتی بیش از 50 سال سن دارید، باید حداقل سالی یک بار برای غربالگری سرطان پروستات به پزشک مراجعه کنید. اگر سابقه خانوادگی سرطان پروستات یا سایر عوامل خطر دارید، ممکن است این غربالگری ها را زودتر شروع کنید.
11- سرطان آلت تناسلی
سرطان آلت تناسلی یک عارضه نادر است که تقریباً منحصراً در افراد مسن با آلت تناسلی ختنه نشده رخ می دهد. علائم اولیه سرطان آلت تناسلی عبارتند از:
- پوست ختنه گاه نمی تواند روی ساقه آلت تناسلی به عقب برگردد
- احساس می کنید پوست ختنه گاه در جای خود گیر کرده است
- زخم یا ضایعه روی پوست ختنه گاه یا(سر) آلت تناسلی ظاهر می شود
در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
علت تغییر آلت تناسلی با افزایش سن چیست؟
چرا افزایش سن باعث این همه تغییرات در آلت تناسلی می شود؟ این اغلب نتیجه پیری طبیعی است، که بیشتر آن ناشی از:
- کاهش جریان خون ناشی از تجمع پلاک در شریان ها و از دست دادن قابلیت ارتجاعی رگ های خونی در سراسر بدن با افزایش سن.
- از دست دادن سلول های ماهیچه صاف در آلت تناسلی، این سلول ها تا حد زیادی با سلول های کلاژن جایگزین می شوند.
- کاهش سطح تستوسترون، هورمونی که میل جنسی، خلق و خوی مثبت و بسیاری از عملکردهای بدن را تحریک می کند.
- سرطان آلت تناسلی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
تغییرات زیر باید شما را به مراجعه به پزشک یا متخصص اورولوژی ترغیب کند:
- تغییرات ناگهانی در میل جنسی و/یا عملکرد جنسی.
- خونریزی همراه با ادرار یا انزال.
- ضایعات، بثورات، برجستگی ها یا سایر تغییرات قابل توجه در ظاهر آلت تناسلی.
- انحنا یا خمیدگی غیر طبیعی در آلت تناسلی.
- ترشح از آلت تناسلی.
- درد در آلت تناسلی یا کیسه بیضه.
آیا درمان هایی برای تغییر آلت تناسلی وجود دارد؟
درمان شرایط مرتبط با پیری آلت تناسلی معمولاً با هدف بهبود عملکرد و مدیریت علائم انجام می شود.
برخی از درمان های رایج عبارتند از:
- داروهای اختلال نعوذ (ED) و سایر درمان ها، مانند کاشت جراحی پروتز آلت تناسلی، برای کمک به درمان علائم اختلال نعوظ. این درمان ها برای علل زمینه ای ED نیستند. (مطالعه بیشتر: ارتباط بیماری قلبی و اختلال نعوظ (ED))
- جراحی یا تزریق داروها برای بیماری پیرونی برای مختل ساختن کلاژن در آلت تناسلی برای کمک به کاهش انحنای آلت تناسلی و تسکین علائم دیگر.
- آنتی بیوتیک ها یا داروها برای رفع علائم ادراری مرتبط با عفونت دستگاه ادراری (UTI) یا بزرگ شدن غیر طبیعی پروستات و کمک به بهبود جریان ادرار.
- تمرینات کگل بعد از پروستاتکتومی برای کمک به حفظ ادرار در صورت داشتن مشکلات پروستات یا سایر بیماری های ادراری که باعث بی اختیاری می شود.
- جراحی برای برداشتن توده ها یا بافت هایی که ممکن است بر ظاهر و عملکرد آلت تناسلی تأثیر بگذارند یا حاوی سلول های سرطانی باشند.
