سندرم تناسلی ادراری یائسگی (GSM) به عنوان مجموعه ای از علائم و نشانه های ناشی از تغییرات هیپواستروژنیک در لابیا بزرگ/مینور، کلیتوریس، دهلیز/داخل، واژن، مجرای ادرار و مثانه که در بیماران یائسه رخ می دهد، تعریف می شود. اصطلاح GSM توسط انجمن بین المللی مطالعه سلامت جنسی زنان و انجمن یائسگی آمریکای شمالی در سال 2014 معرفی شد و جایگزین اصطلاح آتروفی واژن شد (اصطلاحات دیگر شامل آتروفی ولوواژینال، آتروفی ادراری تناسلی یا واژینیت آتروفیک).
این سندرم ممکن است شامل علائم خشکی تناسلی ، سوزش و تحریک پذیر همینطور، علائم جنسی عدم رطوبت کافی، ناراحتی یا درد و اختلال در عملکرد و علائم ادراری اورژانسی، سوزش ادرار و عفونت های مکرر دستگاه ادراری همراه باشد و بیماران ممکن است با برخی یا همه علائم و نشانه ها مراجعه کنند، طیف عواقب نامطلوب در بسیاری از بیماران نیاز به درمان طولانی مدت دارد. گزینه های درمانی شامل مداخلات هورمونی و غیرهورمونی است.
اگرچه آتروفی واژن به طور معمول در بیماران یائسه رخ می دهد، اما می تواند در زنان در هر سنی که کاهش در تحریک استروژنی بافت های ادراری تناسلی را تجربه می کنند، رخ دهد. در بیماران پیش از یائسگی، حالت هیپواستروژنیک ممکن است در طول دوره پس از زایمان یا شیردهی یا به دلیل آمنوره هیپوتالاموس یا داروهای ضد استروژن رخ دهد. همه بیمارانی که در معاینه تغییرات آتروفیک دارند، علامت دار نیستند.
آتروفی دستگاه ادراری تناسلی زنان عمدتاً ناشی از کاهش سطح سرم استروژن است. این معمولاً به دلیل یائسگی طبیعی یا جراحی است، اما ممکن است با نارسایی زودرس تخمدان یا به طور موقت در طول دوره پس از زایمان یا شیردهی یا به دلیل آمنوره هیپوتالاموس یا داروهای ضد استروژن رخ دهد. به نظر می رسد آندروژن ها نیز در حفظ ساختار و عملکرد بافت ادراری تناسلی نقش دارند، اما کمتر مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفته اند.
به نظر می رسد مکان این گیرنده های استروئیدی در دستگاه تناسلی ادراری متفاوت است. به عنوان مثال، تراکم گیرنده استروژن در واژن در مقایسه با اندام تناسلی خارجی بیشتر به نظر می رسد، در حالی که تراکم گیرنده آندروژن در واژن در مقایسه با دستگاه تناسلی خارجی کمتر است. گیرنده های پروژسترون هم در واژن و هم در ناحیه ولوواژینال انتقالی یافت می شوند مطالعه بیشتر: پروژسترون چیست و علائم کمبود پروژسترون در زنان
تشخیص سندرم تناسلی ادراری یائسگی
تشخیص سندرم تناسلی ادراری یائسگی (GSM) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- معاینه لگن، که در طی آن پزشک اندام های لگنی شما را حس می کند و دستگاه تناسلی خارجی، واژن و دهانه رحم را به صورت بصری معاینه می کند.
- آزمایش ادرار، که شامل جمع آوری و آزمایش ادرار در صورت داشتن علائم ادراری است.
- تست تعادل اسید، که شامل نمونه برداری از مایعات واژن یا قرار دادن یک نوار کاغذی نشانگر در واژن برای آزمایش تعادل اسیدی آن است.
درمان سندرم تناسلی ادراری یائسگی
برای درمان سندرم تناسلی ادراری یائسگی ، پزشک ممکن است ابتدا گزینه های درمانی بدون نسخه را توصیه کند، از جمله:
- مرطوب کننده های واژن: یک مرطوب کننده واژن (K-Y Liquibeads، Replens، Sliquid) و غیره را امتحان کنید تا مقداری رطوبت را به ناحیه واژن خود بازگردانید. ممکن است مجبور شوید هر چند روز یک بار از مرطوب کننده استفاده کنید. اثرات یک مرطوب کننده معمولاً کمی بیشتر از یک روان کننده باقی می ماند.
- روان کننده های مبتنی بر آب: این روان کننده ها درست قبل از فعالیت جنسی استفاده می شوند و می توانند ناراحتی در هنگام مقاربت را کاهش دهند. محصولاتی را انتخاب کنید که حاوی گلیسیرین یا خاصیت گرم کنندگی نیستند زیرا زنانی که به این مواد حساس هستند ممکن است دچار تحریک شوند. اگر از کاندوم نیز استفاده می کنید، از ژل نفتی یا سایر فرآورده های نفتی برای روانکاری خودداری کنید، زیرا نفت می تواند کاندوم های لاتکس را در تماس تجزیه کند. (کسب دانش بیشتر: کاندوم چیست و آیا سایز کاندوم مهم است ؟)
اگر این گزینه ها علائم شما را کاهش ندادند، پزشک ممکن است استروژن موضعی توصیه کند:
استروژن واژینال این مزیت را دارد که در دوزهای کمتر موثر است و قرار گرفتن در معرض کلی شما را با استروژن محدود می کند زیرا کمتر به جریان خون شما می رسد. همچنین ممکن است تسکین مستقیم بهتری از علائم را نسبت به استروژن خوراکی ارائه دهد. استروژن درمانی واژن به اشکال مختلفی انجام می شود. از آنجا که به نظر می رسد همه آنها به یک اندازه خوب کار می کنند، شما و پزشکتان می توانید تصمیم بگیرید که کدام یک برای شما بهترین است.
کرم استروژن واژینال را مستقیماً با اپلیکاتور وارد واژن خود می کنید، معمولاً قبل از خواب. معمولاً خانم ها روزانه به مدت یک تا سه هفته و سپس یک تا سه بار در هفته از آن استفاده می کنند، اما پزشک به شما اطلاع می دهد که چه مقدار از کرم را استفاده کنید و چند بار آن را وارد کنید. شیاف استروژن واژینال با دوز پایین روزانه حدود 2 اینچ به مدت هفته ها وارد کانال واژن می شوند. سپس، شیاف ها فقط دو بار در هفته باید وارد شوند.
حلقه استروژن واژینال شما یا پزشکتان یک حلقه نرم و انعطاف پذیر را در قسمت بالایی واژن قرار می دهید. حلقه دوز ثابتی از استروژن را در حالی که در جای خود است آزاد می کند و باید هر سه ماه یکبار تعویض شود. بسیاری از خانم ها از راحتی این کار خوششان می آید. حلقه متفاوت و با دوز بالاتر یک درمان سیستمیک به جای موضعی در نظر گرفته می شود.
قرص استروژن واژینال شما از اپلیکاتور یکبار مصرف برای قرار دادن قرص استروژن واژینال در واژن خود استفاده می کنید. پزشک به شما اطلاع می دهد که هر چند وقت یکبار قرص را وارد کنید. به عنوان مثال، می توانید آن را روزانه برای دو هفته اول و سپس دو بار در هفته پس از آن استفاده کنید.
