سکس دهانی یا اورال سکس چیست و رابطه جنسی دهانی

رابطه جنسی دهانی یا سکس دهانی یا اورال سكس ،یک موقعیت جنسی رایج در بین زوجین در هر سن و جنس است. این موقعیت که به آن فلاتیو یا کونیلینگوس نیز گفته می شود، شامل تحریک دهانی اندام تناسلی یا مقعد شریك جنسی است..

رابطه جنسی دهانی اغلب بخشی از معاشقه قبل از مقاربت است. بسیاری از زوج ها از آن به عنوان راهی برای گرم کردن یا ایجاد روحیه برای مقاربت استفاده می کنند، اما تحریک دهان نیز می تواند در حین یا بعد از آن نقش داشته باشد. این موقعیت همچنین می تواند به اندازه یک عمل مستقل لذت بخش باشد.

تفاوت بین رابطه جنسی دهانی ، فلاتیو و سایر اصطلاحات چیست؟

رابطه جنسی دهانی می تواند نام های مختلفی داشته باشد، چه رسمی و چه غیر رسمی. متخصصان انواع مختلف تحریک دهان را اصطلاحات پزشکی خاص خود بیان کرده اند:

1- فلاتیو: تحریک آلت تناسلی با لب، زبان یا دندان. معمولاً شامل یک حرکت مکیدن یا لیسیدن است، اما ممکن است شامل استفاده از گلو یا دندان نیز باشد.

2- کونیلینگوس: تحریک واژن یا کلیتوریس با دهان. این معمولاً شامل مکیدن یا لیسیدن در خارج و اطراف فرج است.

3- آنیلینگوس: تحریک مقعد با دهان یا لب.

4- تیرس: تحریكات سه گانه. لمس کلیتوریس، واژن و معقد به صورا همزمان كه با دست و دهان انجام میشود.

افسانه ها یا باور های غلطی كه در مورد رابطه جنسی دهانی وجود دارد چیست؟

در حالی که سکس دهانی ممکن است یک عمل نسبتاً رایج باشد، چند تصور غلط در مورد آن وجود دارد:

1- رابطه جنسی دهانی، رابطه جنسی نیست: مطالعات روی نوجوانان و دانشجویان در دهه‌های گذشته نشان می‌دهد که بسیاری رابطه جنسی دهانی را رابطه جنسی واقعی نمی‌دانند. در عوض، آنها آن را به عنوان یک فعالیت لذت بخش می بینند که خطر کمتری دارد و به آنها اجازه می دهد باکرگی خود را حفظ کنند. گزارش ها همچنین نشان می دهد که بسیاری از نوجوانان و بزرگسالان جوان قبل از انجام آمیزش جنسی، رابطه جنسی دهانی را امتحان می کنند.

با این حال، در حالی که لذت دهانی به طور مشخص با آمیزش جنسی متفاوت است، همچنان یک عمل جنسی در نظر گرفته می شود. رابطه جنسی دهانی شامل تماس تناسلی است و یک عمل صمیمی است. این می تواند به اندازه رابطه جنسی لذت بخش باشد، و همچنین برخی از خطرات مشابه را نیز در بر دارد.

2- رابطه جنسی دهانی هیچ خطری ندارد: اگرچه سکس دهانی با خطر بارداری همراه نیست، هنوز خطر ابتلا به یک بیماری مقاربتی (STD) وجود دارد. درست است که شانس ابتلا به بیماری های مقاربتی از طریق رابطه جنسی دهانی کمی کمتر از رابطه جنسی تناسلی است، اما این خطر هنوز وجود دارد. برخی از بیماری های مقاربتی رایج که می توانند به صورت خوراکی منتقل شوند عبارتند از:

1- کلامیدیا: کلامیدیا توسط باکتری Chlamydia trachomatis ایجاد می شود.

کلامیدیا از طریق رابطه جنسی دهانی قابل انتقال است، اما احتمال انتقال آن از طریق رابطه مقعدی یا واژینال بیشتر است. کلامیدیا می تواند گلو، اندام تناسلی، مجاری ادراری و راست روده را درگیر کند.

بیشتر کلامیدیا که گلو را تحت تأثیر قرار می دهد هیچ علامتی ایجاد نمی کند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند شامل گلودرد باشند. کلامیدیا یک بیماری مادام العمر نیست و با آنتی بیوتیک مناسب قابل درمان است.

2- سوزاک: سوزاک یک بیماری مقاربتی شایع است که توسط باکتری نایسریا گونوره ایجاد می شود. سوزاک می تواند گلو، اندام تناسلی، مجاری ادراری و راست روده را درگیر کند.

سوزاک گلو نیز مانند کلامیدیا، اغلب علائمی را نشان نمی دهد. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، معمولا یک هفته پس از قرار گرفتن در معرض قرار می گیرند و می توانند شامل گلودرد نیز باشند. سوزاک با آنتی بیوتیک مناسب قابل درمان است.

3- سیفلیس: سیفلیس یک بیماری مقاربتی است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. به اندازه سایر بیماری های مقاربتی رایج نیست.

سیفلیس می تواند دهان، لب ها، اندام تناسلی، مقعد و راست روده را درگیر کند. در صورت عدم درمان، سیفلیس می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن از جمله رگ‌های خونی و سیستم عصبی نیز گسترش یابد.

علائم سیفلیس در مراحل مختلف اتفاق می افتد. مرحله اول (سفلیس اولیه) با یک زخم بدون درد (به نام شانکر) در ناحیه تناسلی، رکتوم یا در دهان مشخص می شود. زخم ممکن است بدون توجه باقی بماند و حتی بدون درمان خود به خود ناپدید می شود.

در مرحله دوم (سفلیس ثانویه)، ممکن است بثورات پوستی، تورم غدد لنفاوی و تب را تجربه کنید. مرحله نهفته این بیماری که می تواند سال ها طول بکشد، هیچ علامت یا نشانه ای را نشان نمی دهد.

مرحله سوم این بیماری (سفلیس سوم) می تواند بر مغز، اعصاب، چشم ها، قلب، عروق خونی، کبد، استخوان ها و مفاصل تأثیر بگذارد.

همچنین می تواند در دوران بارداری به جنین سرایت کند و باعث مرده زایی یا سایر عوارض جدی برای نوزاد شود.

سیفلیس با آنتی بیوتیک مناسب قابل درمان است. در صورت عدم درمان، این عارضه در بدن باقی می‌ماند و می‌تواند باعث مشکلات سلامتی جدی مانند آسیب اندام‌ها و پیامدهای عصبی قابل توجهی شود.

4- ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1: ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) یکی از دو نوع STI ویروسی رایج است. ویروس هرپس نوع 1، عمدتاً از طریق تماس دهان به دهان یا دهان به تناسلی گسترش می یابد و باعث تبخال دهان و تبخال تناسلی می شود.

– ویروس هرپس نوع 1، می تواند لب ها، دهان، گلو، اندام تناسلی، راست روده و مقعد را تحت تاثیر قرار دهد. علائم تبخال دهان شامل تاول یا زخم (که به آن تبخال نیز گفته می شود) روی دهان، لب ها و گلو می باشد.

این یک بیماری مادام العمر است که می تواند حتی زمانی که علائم وجود نداشته باشد گسترش یابد. درمان می تواند شیوع تبخال را کاهش داده یا از آن جلوگیری کند و دفعات آن را کوتاه کند.

5- ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2(HSV-2): – ویروس هرپس نوع 2، عمدتاً از طریق رابطه جنسی منتقل می شود و باعث تبخال تناسلی یا مقعدی می شود. – ویروس هرپس نوع 2، می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی گسترش یابد و همراه با – ویروس هرپس نوع 1، می تواند باعث بیماری های جدی مانند هرپس ازوفاژیت در برخی افراد شود، اما این نادر است.

این یک بیماری مادام العمر است که می تواند حتی زمانی که علائمی ندارید گسترش یابد. درمان می تواند شیوع تبخال را کوتاه و کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند.

6- اچ پی وی (HPV): این ویروس می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی به همان اندازه که رابطه جنسی واژینال یا مقعدی انجام می دهد، گسترش یابد. HPV دهان، گلو، اندام تناسلی، دهانه رحم، مقعد و راست روده را تحت تاثیر قرار می دهد.

در برخی موارد، HPV هیچ علامتی را نشان نمی دهد.

HPV درمانی ندارد، اما اکثر موارد انتقال HPV توسط بدن بدون ایجاد مشکل پاک می شود. زگیل های دهان و گلو را می توان از طریق جراحی یا سایر روش های درمانی از بین برد، اما ممکن است حتی با درمان نیز عود کند.

7- اچ آی وی (HIV): اچ آی وی، بیشتر از طریق رابطه جنسی واژینال و مقعدی منتقل می شود. اچ آی وی یک بیماری مادام العمر است و بسیاری از آنها سال ها هیچ علامتی را مشاهده نمی کنند. افراد مبتلا به HIV ممکن است در ابتدا علائمی شبیه آنفولانزا داشته باشند.

در حال حاضرهیچ درمان قطعی برای HIV وجود ندارد. یعنی درمان ها به صورت موقت است یعنی علایم به لحاظ ظاهری فقط از بین میروند. با این حال، افراد مبتلا به HIV می توانند با مصرف داروهای ضد ویروسی و ادامه درمان، زندگی طولانی تر و سالم تری داشته باشند.

چگونه می توان رابطه جنسی دهانی را با خیال راحت امتحان کرد؟

رابطه جنسی دهانی می تواند توسط افراد از هر جنسیت انجام شود یا دریافت شود، و مهم است که اطمینان حاصل شود که هر دو طرف رضایت دارند.

با شریک زندگی خود در مورد رابطه جنسی دهانی صحبت کنید. در مورد اینکه چگونه می توانید از یکدیگر لذت ببرید صحبت کنید، زیرا تحریک دهان یک عمل صمیمی است. می توانید با بوسیدن، لمس کردن شروع کنید و سپس به تدریج شروع به رابطه جنسی دهانی كنید.

رابطه جنسی دهانی ممکن است ایمن تر از رابطه جنسی بدون کاندوم باشد، اما بدون خطر نیست. بنابراین، یافتن راه‌هایی برای کاهش خطر مهم است.

1- استفاده مداوم از کاندوم: هم شامل کاندوم خارجی (مردانه) و هم کاندوم داخلی (زنانه) می شود.

2- کاهش شرکای جنسی: تعداد کمی از شرکا به معنای خطر کمتری هستند. به عنوان مثال، داشتن 10 شریک جنسی یا بیشتر، خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV را 69 درصد در مردان و 91 درصد در زنان در مقایسه با داشتن تنها یک شریک افزایش می دهد.

3- غربالگری های بیماری های مقاربتی: مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها غربالگری معمول بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و سیفلیس را برای افرادی که در معرض خطر بالای عفونت یا عوارض هستند، توصیه می کند. آزمایش HIV برای همه افراد 15 تا 65 ساله به عنوان بخشی از ویزیت منظم پزشک توصیه می شود.

4- واکسیناسیون: واکسن هایی برای پیشگیری از HPV، هپاتیت A و هپاتیت B وجود دارد. از پزشک خود بپرسید که آیا کاندید واکسیناسیون هستید یا خیر.

اگر شما یا شریک زندگیتان بریدگی، زخم یا زخم در دهان یا اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد خود دارید، از سکس دهانی تا زمان بهبود یا درمان برای جلوگیری از عوارض بیشتر اجتناب کنید. همه علائم بیماری مقاربتی بلافاصله مشخص نمی شوند و می توانند مشکلاتی در باروری و سلامت عمومی ایجاد کنند.

منابع:

https://www.webmd.com/sex/what-is-oral-sex

https://www.healthline.com/health/healthy-sex/oral-stds#get-tested

https://www.verywellhealth.com/oral-sex-5079507