این مقاله به موضوع اختلال ملال پیش از قاعدگی می پردازد که چرا اضطراب می تواند قبل از پریود رخ دهد یا بدتر شود و چه گزینه های درمانی وجود دارد و تمركز بیشتر این مقاله بر روی PreMenstrual Dysphoric Disorder که مخفف PMDD است.
چه چیزی می تواند باعث اضطراب قبل از پریود شود؟
اضطراب قبل از پریود می تواند نشانه ای از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یا اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) باشد. ممکن است ناشی از تغییرات هورمونی باشد. شرایط سلامت روان موجود نیز می تواند در این زمان بدتر شود.
PMS و PMDD می توانند سطوح مختلفی از علائم فیزیکی و همچنین روانی ایجاد کنند. این شرایط به دلیل تغییر سطح هورمون ها در طول دوره قاعدگی رخ می دهد.
اختلال ملال پیش از قاعدگی PMDD
PMDD یک بیماری شدیدتر است که علائمی مشابه PMS ایجاد می کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد PMS مقاله موجود سندروم پیش از قاعدگی چیست و نشانه های PMS را در سایت ژوآ مطالعه كنید.
دفتر سلامت زنان (OWH) می گوید که محققان به طور کامل درک نمی کنند که چرا برخی از افراد به PMDD مبتلا می شوند و برخی دیگر این کار را نمی کنند. با این حال، مشابه PMS، نوسانات در سطح هورمون ممکن است نقش داشته باشد.
OWH همچنین نشان می دهد که سطح سروتونین ممکن است در ایجاد علائم اضطراب و اختلال افسردگی مداوم نقش داشته باشد. مانند سایر هورمون ها، سطح سروتونین در طول چرخه قاعدگی تغییر می کند.
OWH و انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA) هر دو نشان می دهند که افرادی که PMDD را تجربه می کنند احتمالا اضطراب یا افسردگی را نیز تجربه می کنند.
سایر علائم PMDD ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- احساس غرق شدن
- افزایش خلق و خوی افسرده
- نوسانات خلقی شدید
- حساسیت به رد
- تحریک پذیری و عصبانیت شدیدتر
- کناره گیری اجتماعی
- اشک یا غم ناگهانی
چرا این اتفاق می افتد؟
PMS ترکیبی از علائم احساسی و جسمی است که افراد پس از تخمک گذاری در مرحله لوتئال تجربه می کنند. فاز لوتئال پس از تخمک گذاری شروع می شود و معمولا 14 روز طول می کشد. زمانی که دوره قاعدگی فرد شروع می شود، به پایان می رسد.
منبع دیگری اشاره می کند که محققان به طور کامل نمی دانند که چرا اضطراب قبل از پریود رخ می دهد، اما ممکن است به دلیل تغییر سطح هورمون ها رخ دهد. طبق تحقیقات، فاز لوتئال با سطح اوج استرادیول و پروژسترون مطابقت دارد.
PMDD در مقابل PME
اختلال ملال پیش از قاعدگی و تشدید قبل از قاعدگی (PME) شرایط مشابه با علائم مشابه هستند.
انجمن بین المللی اختلالات پیش از قاعدگی PMDD را به عنوان تجربه علائم جسمی و احساسی شدید که در مرحله لوتئال شروع می شود، توصیف می کند. علائم در عرض چند روز پس از شروع پریود فروکش می کند.
PME به بدتر شدن علائم یک وضعیت سلامت روانی از قبل موجود، مانند اختلال اضطراب فراگیر، در طول فاز لوتئال اشاره دارد.
سایر شرایطی که می تواند باعث ایجاد اثرات PME شود عبارتند از:
- اختلال افسردگی اساسی
- تمایلات خودکشی
- روان‌گسیختگی
- اختلال مصرف الکل
- اختلالات اشتها
پزشکان ممکن است در تشخیص این دو حالت مشکل داشته باشند. تشخیص صحیح برای فرد مهم است که درمان و مراقبت های لازم را دریافت کند.
درمان به شدت اضطراب و سایر علائمی که فرد ممکن است تجربه کند بستگی دارد.
درمان های خانگی
یک فرد می تواند چندین استراتژی را برای کمک به کاهش اضطراب و سایر علائم PMS امتحان کند. این شامل:
ورزش منظم
مطالعات نشان می دهد که ورزش هوازی می تواند به طور موثر علائم PMS را کاهش دهد.
خواب
افراد باید 8 ساعت خواب شبانه را هدف قرار دهند.
اجتناب از سیگار کشیدن
یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که افرادی که سیگار می‌کشند بیشتر به اختلال ملال پیش از قاعدگی و PMS مبتلا می‌شوند. در صورت امکان، افراد می توانند تکنیک های آرام سازی مانند یوگا، ماساژ، مدیتیشن و تمرینات تنفسی را نیز امتحان کنند.
علاوه بر این، افراد از خوردن یک رژیم غذایی سالم و پرهیز از الکل، کافئین و نمک سود خواهند برد.
درمان های پزشکی برای اختلال ملال پیش از قاعدگی
اگر درمان‌ها و درمان‌های خانگی به علائم اضطراب کمک نمی‌کنند، فرد باید در مورد درمان‌ها و درمان‌های پزشکی اضافی با پزشک تماس بگیرد.
درمان های رایج برای PMDD عبارتند از:
- استفاده از کنترل بارداری هورمونی
- مصرف مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
- مصرف داروهای ضد اضطراب
برخی از متخصصان پزشکی نیز ممکن است توصیه کنند:
- نور درمانی
- بنزودیازپین آلپرازولام (زاناکس)
- مداخله هورمونی با استفاده از آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین
چه زمانی با پزشک تماس بگیرید
در برخی افراد، درمان خانگی ممکن است برای کاهش علائم اضطراب مربوط به PMS یا PMDD کافی باشد.
اگر اضطراب یا سایر علائم مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی در زندگی و فعالیت های روزمره او تداخل ایجاد کند، باید از پزشک راهنمایی بخواهد. پزشک می تواند گزینه های درمانی اضافی را توصیه کند یا داروهایی را تجویز کند که ممکن است کمک کند. این امکان وجود دارد که به دلیل شباهت های PMDD و PME، تشخیص درستی به فرد نرسد.
اگر درمان‌ها مؤثر نبودند یا کمتر مؤثر بودند، فرد باید برای تنظیم درمان خود و اطمینان از تشخیص صحیح با پزشک تماس بگیرد.
خلاصه
اضطراب قبل از پریود یک علامت رایج سندرم پیش از قاعدگی (PMS) و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) است. محققان به طور کامل تفاوت بین تجربیات افراد با علائم را درک نمی کنند، اما به طور کلی، آنها معتقدند که این به دلیل نوسانات در سطح هورمون است.
اگر فردی قبل از قاعدگی خود دچار اضطراب می شود یا اقدامات انجام شده برای درمان اضطراب او موثر نبوده یا کمتر موثر عمل می کند، باید با پزشک تماس بگیرد. تشخیص صحیح می تواند به فرد کمک کند تا علائم خود را به طور مؤثرتری درمان کند.
منبع:
نویسنده و مترجم: طوبی برجی
