هورمون ها پیام رسان های شیمیایی در بدن شما هستند که بر طیفی از عملکردهای بدن، از چرخه خواب و بیداری گرفته تا هضم غذا تأثیر می گذارند. پروژسترون یکی از دو هورمون جنسی زنانه است، دیگری استروژن نام دارد. عملکرد اصلی آن تنظیم قاعدگی و حمایت از بارداری در بدن زن است.
پروژسترون هورمونی در بدن است که عملکردهای مختلف را تحریک و تنظیم می کند. در تخمدان ها، جفت (هنگام بارداری) و غدد فوق کلیوی تولید می شود. این به آماده سازی بدن شما برای بارداری و بارداری کمک می کند، چرخه قاعدگی شما را تنظیم می کند و بر میل جنسی شما تاثیر می گذارد. اگر پروژسترون کافی ندارید، ممکن است برای باردار شدن یا ماندن مشکل داشته باشید.
کارکرد پروژسترون چیست؟
پروژسترون در جسم زرد تخمدان ها تولید می شود. این غده موقتی است که پس از آزاد شدن تخمک از تخمدان تولید می شود. غدد فوق کلیوی و جفت جنین نیز می توانند پروژسترون تولید کنند. برای مطالعه بیشتر هورمون تستوسترون در مردان و زنان را بخوانید.
سطح پروژسترون در طول چرخه قاعدگی شما در نوسان است. تعداد شما هر ماه در نیمه دوم چرخه قاعدگی، حدوداً هفت روز قبل از پریود، افزایش می یابد. این به این دلیل است که یکی از مهمترین عملکردهای این هورمون این است که باعث شود لایه داخلی رحم پروتئین های خاصی ترشح کند تا آن را برای تخمک بارور شده آماده کند. اگر سطح رحم به اندازه کافی ضخیم نباشد، کاشت اتفاق نمی افتد.
در اواسط چرخه قاعدگی یک فرد، افزایش سطح هورمون لوتئینیزه منجر به تخمک گذاری می شود. تخمک گذاری به آزاد شدن تخمک از یکی از دو تخمدان اشاره دارد. هنگامی که تخمک آزاد می شود، جسم زرد تشکیل می شود و شروع به تولید پروژسترون می کند. پروژسترون با تحریک رشد غدد و ایجاد عروق خونی جدید به آماده سازی بدن برای بارداری کمک می کند. این یک محیط مناسب برای کاشت توسط یک تخمک بارور شده فراهم می کند.
اگر تخمک بارور نشود، جسم زرد تجزیه می شود و منجر به کاهش سطح پروژسترون می شود. این کاهش باعث شکسته شدن آندومتر و شروع دوره قاعدگی می شود. (مطالعه بیشتر: آلت تناسلی زن و آنچه باید بدانید)
پروژسترون در دوران حاملگی
اگر تخمک بارور شود، جسم زرد تجزیه نمی شود و به تولید پروژسترون ادامه می دهد. این پروژسترون رگ های خونی را برای تامین آندومتر تحریک می کند. همچنین آندومتر را وادار می کند تا مواد مغذی را برای جنین در حال رشد فراهم کند. هنگامی که جفت تشکیل شد، پروژسترون نیز تولید می کند. در نهایت جفت به تولید کننده اولیه پروژسترون تبدیل می شود. سطح پروژسترون در طول بارداری بالا باقی می ماند. این سطوح بالا همچنین از تولید تخمک اضافی در طول بارداری جلوگیری می کند. در نهایت، پروژسترون نیز به تحریک شیردهی کمک می کند.
علائم کمبود پروژسترون در زنان
اگر سطح پروژسترون شما خیلی پایین باشد، رحم شما ممکن است نتواند نوزاد را تا پایان دوره بارداری تحمل کند. در دوران بارداری، علائم پروژسترون پایین شامل لکه بینی و سقط جنین است. پروژسترون پایین ممکن است نشان دهنده حاملگی خارج از رحم باشد. این می تواند منجر به سقط جنین یا مرگ جنین شود.
اگر لانه گزینی نداشته باشید، سطح استروژن و پروژسترون شما کاهش می یابد. دیواره رحم شما خراب می شود و پریود می شوید. اگر لانه گزینی کنید و باردار شوید، پروژسترون در جفت تولید می شود و سطح آن در طول بارداری بالا می ماند. اگر چندتایی داشته باشید، سطوح حتی بالاتر هستند. ترکیبی از سطوح بالای استروژن و پروژسترون باعث سرکوب تخمک گذاری در دوران بارداری می شود.پروژسترون همچنین باعث رشد غدد تولید کننده شیر در سینه در دوران بارداری می شود. سطوح “طبیعی” پروژسترون به سن و جنسیت فرد بستگی دارد. در زنان، عواملی نیز شامل محل سیکل قاعدگی و باردار بودن او می شود.
سطوح پایین پروژسترون ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- سقط جنین احتمالی
- مشکلات تخمک گذاری یا تخمدان
- یائسگی
- علائم پروژسترون پایین
اگر باردار نیستید، برخی از علائم پروژسترون پایین عبارتند از:
- میل جنسی کم
- گرفتگی
- میگرن یا سردرد
- افسردگی، اضطراب یا سایر تغییرات خلقی
- بی نظمی یا عدم وجود چرخه قاعدگی
اگر باردار هستید، برای حفظ رحم تا زمان زایمان به پروژسترون نیاز دارید. اگر سطح بدن شما خیلی پایین باشد، ممکن است نتوانید نوزاد را به پایان برسانید.
علائم پایین بودن پروژسترون
برخی از علائم سطح پایین پروژسترون در زنان باردار عبارتند از:
- لکه بینی
- درد شکم
- افت مکرر قند خون
- سینه های حساس به طور مرتب
- خستگی مداوم
- خشکی واژن
هورمون های پروژسترون و استروژن مکمل یکدیگر هستند. بنابراین، زمانی که پروژسترون کافی ندارید، استروژن غالب می شود. و این می تواند منجر به علائمی مانند:
- افسردگی، نوسانات خلقی یا کاهش میل جنسی
- افزایش وزن
- خونریزی شدید
- سیکل قاعدگی نامنظم
- سندرم پیش از قاعدگی
- حساسیت سینه
یک آزمایش خون ساده – آزمایش PGSN یا آزمایش پروژسترون – می تواند به مراقبت های بهداشتی شما کمک کند تا سطح پروژسترون شما را خیلی پایین ارزیابی کند. این می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چرا برای باردار شدن مشکل دارید، تأیید کنید که آیا تخمک گذاری داشته اید یا خیر، درمان جایگزینی هورمونی را کنترل کنید (به زیر مراجعه کنید) و وضعیت بارداری پرخطر را ارزیابی کنید. (مطالعه بیشتر: بهترین روش بارداری چیست ؟ انتخاب بهترین روش بارداری)
درمان کمبود پروژسترون
چندین نوع درمان می تواند به رفع علائم کمبود پروژسترون کمک کند. اگر می خواهید باردار شوید، هورمون درمانی می تواند به افزایش پروژسترون و ضخیم شدن دیواره رحم کمک کند. این ممکن است شانس بارداری شما را افزایش دهد. اگر علائم شدید یائسگی دارید، هورمون درمانی شما احتمالاً ترکیبی از پروژسترون و استروژن خواهد بود. داروهای طبیعی برای افزایش سطح پایین پروژسترون عبارتند از:
- خوردن بیشتر غذاهای حاوی روی مانند صدف
- افزایش مصرف ویتامین های B و C که به حفظ سطح پروژسترون کمک می کند
- تنظیم سطح استرس (کورتیزول زمانی که استرس زیادی دارید ترشح می شود و سطح پروژسترون را کاهش می دهد)
